Geçen yıl şubatın altısında yazılmış ufak bir not... Sosyal medyanın mecralarında dolaşırken karşıma çıkan ilişki durumuna atfedilmiş. Ben kendimde ararken tüm suçları ve üstlenmişken hataları O, tüm suçları üzerime yıkıp mutluluğu başkasında aramaya koyulmuş bile.
Ardından gelen donup kalma hissi, ağlama isteği. Ağlayamama!
*Aptallığına doyma M'onaco!
___
yağmurun altına girdim bu gece.
gözyaşlarım kurumuş
ağlayamıyorum
yağmur ıslatsın istedim yüzümü.
yeni bi hayata doğmak isterken bedenim
ruhumun çırpınışlarına kulaklarımı tıkadım.
tıkadım ki bedenim rahat huzura kavuşsun..
şubat 06.2010
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder