unutabilen varlık insanoğlu,en iyi özelliği de bu belki.
bilinçaltına itmek olayları,hiç çıkarmamak ordan.
ya da alışmak!
onsuzluğa alışmak,yokluğa alışmak,tükenmişliğe alışmak...
ya da duyarsızlaşmak!
kokusunu alamamak,teniniz hissetmemek,gözlerini gözlerinde görememek...
her ne ise işte adı.
unutmak...
dünyanın dönmesiyle gün geceye kavuşur,güneş aya yıldızlara,ışık karanlığına kavuşur.
sen,unutmuşsundur artık kavuşmanın ne demek olduğunu.
dünya döner,doğa uyur, sen uyursun.
unutmuşsundur alışmışsındır,duyarsızlaşmıstır ruhun.
geceler gündüz olur, hayat akıp gider
bir curcuna yaşarsın dakikaları,
dakikalar saat olur,saatler gün
sen akıp gidersin hayat akıp gider
unutmuşsundur duyarsızlaşmıssındır,alışmıştır kalbin.
günler yıl olur zaman akıp gider
ölmüştür artık sende...
alışmıştır hücrelerin duyarsızlaşmıştır bedenin.
unutmuşsundur...
unutmak bu kadar aşağılık bir şeydir işte.
hatırlayamamak,hatırlamamak.
bedenin unutur bedeni...
tektir insanoğlu,
tek doğar çoğul yaşar tek ölür
gerisi teferruattır...
M.
_unuttuğuma...
12.03.10 \ 22.50
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder