sevmek bencilliğin ürünüymüş. Biri öyle dedi ya da bi yerde okudum. hatırlamıyorum.
belki de ben uydurdum. ihtiyacım var şu ara. uydurmaya yani.
sen gittin, bana meteor çarptı. deprem oldu, yağmur yağdı.
sen gittin, yarım kaldı. onca söz, kelime, nefes.
sen gittin, diğerlerinden farkın kalmadı.
geriye bakıldığında tebessümle hatırladığım şeyler.
bir de sabahlarımı alın benden. sabahları boğuluyorum, sabahları yokum....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder