başlık- yayın yok-

Çok canım sıkılıyor. Keşke burda olsaydın. Biraz şarap içer, belki bir film seyreder, sevişir uyurduk. Tamam, vazgeçtim. Biz bunların hiçbirini yapmadık seninle. Tamam, yalan söyledim. Biz bunların çoğunu yapmadık seninle. Yapmak istedik belki ama kafamız şaraba gelene kadar zaten iyiydi, hep. Film olmuş hayat felsefemize, hiçbir filmi sığdıramayarak hep filmlerin yarısında uyuduk. Biz seninle hep en güzel seviştik. Sevmenin kökeninin bu olduğunu düşündüğümüzden belki de... Belki de yalınlığımızdan ileri geldi. Bunu çok güzel kullandık. Her şeyi darmadağın edip bıraktık.
Çok canım sıkılıyor. Keşke burda olsaydın. Biraz şarap içer, belki bir film seyreder, sevişir uyurduk..
Ya da neyse işte. Böylesi iyi.

iyi

Satır sonuna sığmadığı için, birbirinden ayrılan/ ayrılmak zorunda kalan kelimelerin arasına koyulan ayraç gibiyim. Satır sonunda intihar eden cümlelerdenim. Satır sonu cümleleri... Söyleyecek çok kelimem olmasına rağmen hiç konuşmayan, konuşmaya cesareti olmayan insanlardanım. Ne için konuşacağımı biliyorum ama ne için susmam gerektiğinin daha çok farkındayım. Konuşmak, şimdi dillere çok yara verecek.

Gelip beni alması için birine ihtiyacım var. Gelip beni alması için beklediğim biri. Yemek yemek ve sabah uyanmak için nedene ihtiyacım var. Sabah erken uyanmak için daha çok nedene ihtiyacım var. bir dolap dolusu eşyamı sığdıracak yere ihtiyacım var. Toplumun bana dayattığı düzeni kurmaya ihtiyacım var.
Hayır, yok!
                  *Bunların hemen olması için direten insanlardan kurtulmaya ihtiyacım var.
Benim daha çok sevilmeye ihtiyacım var. Omzumu yaslayacağım birine ve o çok sevdiğim parfüm kokusunu içime çekmeye ihtiyacım var. Beni sevdiğini söylemeden anlamama ihtiyacım var.
Hayır, yok.
                 *Bunların olması için direten benliğimden kurtulmaya ihtiyacım var.


Eğer ölemiyorsak, yaşamaya ihtiyacım var!