30 Oca 2012

karmaşıklık kendi içinde karışık.



Sevmekle aşk aynı şey olmadığı gibi bir de arzulamak fiilini doğurduk, biraz sancıyarak...
Ben daha ilk ikisine alışamamıştım oysa...
Kavramlar var, yarattığımız tabularımız. istediğimizi istediğimiz gibi yaşayamadığımız duvarlarımız var bizim.
Aldatma ile aldatılma var, bir de ikisinin doğurduğu aldanma.
Oysa sadece uyumak istemiştim ben, ayaklarını ayaklarımın altına alıp...
Ya da yüzünü yüzüme dayayıp, göz bebeklerine bakıp.
Belki senin göz bebeklerin benimkilerden daha büyüktür...
Sonra gideceğim.
Zaten gitmesem de sen gideceksin. önemi de yok.
Ben geçerken uğramıştım.

Kimseye duyurmadan, sessizce.  hayatlarımıza dokunup gitmek bu kadar karmaşık olmamalı! olmamalıydı.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder